Ben gitmiyorum, düşüyorum
Hızımı aldım, dokunmayın bana.
Yanan gençliğim, ben üşüyorum
Akşamlarına kuşlar konsun.
Mutlu ol.
Yalnızlığımla sevişir, her gece yalnızlığımla uyurum
Yalnızlığım uyandırır beni, yalnızlığıma kahvaltı hazırlarım.
Ben karanlığın en dip noktasıyım
Kimse aramaya bile cüret etmez.
Düşüyorum ben, kendimden aşağıya.
Kimse beni durdurup sigara istemesin
Kimse bana bakıp selam vermesin.
Kimsenin beni tanımasını istemiyorum.
Kimse bana baktığında bir şey göremesin.
“Yabancı” olsun lakabım.
Boş sokaklarda namım olsun.
“Pis” desinler arkamdan,
Bunları getirsin kuşlar kulağıma.
Newton’la alakası yok bunun,
gözyaşlarım hep aşağıya doğru akar.
Sevdiklerimi hep göğe koyarım
Onlar ıslanmasın diye.
Ve ben hep yağmurlarda ağlarım,
Gözyaşlarım onları şaşırtmasın diye.
Hiç mutlu değilmişim gibi,
Bu sabah yanaklarımda çiyle uyandım.
Rüyalarımda öldürdüm insanları,
Potansiyel bir katilim artık.
Hayalet misali rüyalarıma düşünce sen,
gerçekliği yitiriyorum.
Yalandan duvarlar ördüm, ittiriyorum.
Gücümü tükettim, bana vurmayın.
Gidecekseniz eğer, karanlığımı renklerinize boyamayın.
Hiç güneş görmemiş biri, güneşi özlemez.
