ne zormuş bir insanın bir insanı anlaması. Anlattıkça anladığını düşünürken, kulaklarının aslında tıkalı olduğunu fark etmek. Seni en çok duymasını istediğin şahsın, seni en çok duymayan şahısla aynı kişi olması. Aşık olunca hissettim içimdeki boşluğun dolduğunu. Yarımın yarısını bulduğumu. Tokat gibi çarpan gerçekten sonra anladım, bazı şeyler tek taraflıysa, ne kadar oldurmaya çalışırsan, o kadar olmazmış. Onu bırakman gerçeği önce yüzünü ekşitir ,sonra kalbine bir acı. Her ne kadar satırlarca yazı yazsam da söyleyemediklerimin bağı dilimin ucunda. Kör olmak sadece gözle alakalı bir hastalık olmasa gerek. Kalple de bir bağı vardır naçizane düşüncem. Kalbin başka kalplere kör olması.... Tenin başka tenlere haram olması....Vücuttaki tüm olağan akışı bir kişinin bozabilmesi.. Sevgilim sakın gelme. Sensizlik beni büyüttü, kor acılara atsa da büyüdüm. Unutuyorken, unutmuşken, unuttuğumu sanıyorken...kal gittiğin yerde mutlu ol.
