Benden için, varsın yazdı yazdı öldü desinler

Olsun yazarak can vermekte güzel

Ne aşka attı kendini ne telaşa kattı kalbini

Sevemedi belki ama kalbi vardı desinler


Mutluluktu istediği oysaki hayattan

Bir karınca ölümüne bile ağlamıştı desinler

Yufka yüreği vardı bu onu korkak yapardı

Belki incindi ama incitmedi desinler


Günün doğumuyla güler bitişiyle surat eder

Gecenin ıssızlığında ise ruhuyla dans eder

Olmadık hayallerle dünyasına renk eker

Belki siyah beyazdı ama rengi vardı desinler


Ruhu acıya katlanamaz kelebek kadar da hassas

Aşka izin vermediyse önyargısı bu yüzden

Kalbi taştan gibiydi oysaki dostun bir selamıyla erirdi

Belki aşık olamadı ama dostluğa değer verdi desinler


Bir faniydim sadece geldim ve geçtim işte

Belki fırtına değildim ama estim ve gittim işte


Şiir- Edibe Toğaç


Ölüm nereden ve ne zaman geleceği belli olmayan tek gerçektir...

Şuan yaşayan ama günün birinde bu dünyayı terk edecek olan ruhuma...