Aaron Bushnell için.
bir sustalı sesinde
dönüyorum hayata
eski ve belki yitik bir aşk gibi şimdi zaman
ilkel bir savaş çağrısı gibi
soyunuyorum geceye
gel..
gel benim darmadağın kalbim
bilirim sesin yankısı vurur kendini
ve bilirim ki avuçlarımdan kayıp giden hayattır
öyleyse sevgilim
bende iki başlı azgın bir nehir bırak şimdi
aksın...
aksın...
aksın kirli bir coğrafyaya...
sonra
el değmemiş kadınlara yor sevincini
içimde öznesiz, yüklemsiz bir dil devrimini ateşle
ey sabahın bekareti!
ey sınanmış acılarım!
tövbesi bozulmuş yeminlerim adına
kırbaçlayın beni
ki kırılsın mahremiyeti yatağın ve aşkın
saplı kalsın sarışın bir ölüme!
orada...
ve aşk gündelikçi bir kadınsa evimde
ve annemin lohusalığında
bana dair kurduğu düşler
içli bir sesle beni başka dünyalara uğurlayan
merhametli nemli gözler uzaksa
uzaksa bir çocuk merakı kadar yakınlığıma
nerde...nerede şimdi fısıldadığın duaların?
ey sancısıyla yaralarımı irdeleyen beter saatlerim
hıncın burçlarına dikili bayrak mıdır gözlerin?
ben bütün lanetli isyancılar gibi
isyanıma ortak ettiysem seni
kalbim dorukları bir sokak köpeği yalnızlığında taşıyamazdı
hepsi bundan
susarsak en çok yarasalar sevinecek buna
sen acı bir şarap gırtlağımda
ben namludan geceye akan mermi
artık gel...
gel
ve bitir şu işi...
