Benim hafife aldığım her mesele canımı sıkmaya devam ederken yapılacak en doğru işin hesabı kapatmak olduğunu anladım. Bazı şiirlerin başlangıcının olmaması umudumu kırmak için bir sebep değil. Bir muştuyu bekler gibi beklerken yaşamayı, yaşanmayan tüm anlar için özür dilerim kendimden. Ama ben bir hatayı ikinci kez kendime yapacak kadar kötü değilim. Veda vaktine hazırlanırken söylenecek iki çift lafım yerine susmayı tercih etmişsem bu da benim savaşmadan kazanmayı istememle alakalıdır. Ben savaşmadığım her an için teşekkür ediyorum kendimden çünkü savaşmaya layık kimse yok etrafıma ama allı turnam selam olsun sana hasret olsun sana hatta söz olsun sana ben kuyudan gökyüzündeki ayın şiirini yazacak kadar güçleneceğim ve sonunda savaşmaya layık bir şey bulacağım. İşte o zaman yenilgilerin hepsinin nedenini anlayacağım yeter ki o güne kadar sabredeyim. Zan bir Müslümana yakışmaz ben kanıtlarımla yaşarım.
