İçindeki yılanlarla eş kuyuyu
Patlak lastik sesinden yok oluşun
Kapı rengi, tendeki ıslak ve hışırtı
Bitmiyor seninle dansım sözlere
Sonra rahatla körlüğünden âla
Isıramayınca zehrinin ne anlamı kalır dudakta
Belki de atamadın, atamadın kaldı, dağda âma
Sinirim bitti durunca, bakınca, kanınca sana
Bilmiyor musun? yok biliyorsundur
Neden göz yumasın ki bilsen gaflete
Göz yumduğundan mı yoksa yok yok
Düşünme, açma gözünü sakın böyle kadere
Temayülün belli değiştirme zikrindeki an an
Bırak bile öldürsün seni kendinden habersiz kan
Ettiği kap aynı bulur aşk-ı vefada gerçeği
Kesilen damla düşerken sanma sen teksin var var
Isırmak, nam salmak tutmak bırakmamak
Elinde kininde kibrinde her gömülen damlası
Sadece haz alma isteğinden mi hızlanmamak
Yoksa yok varsa var yaşa kabul et semayı
Yazan : Poetron
