Ne zaman bir savaşı kaybederse ruhlar
Teslim olur düşmanın zalim pençesine
Zifiri karanlığın hükmettiği sisli gecelerde
Yolunu arar kaybolmuş bir çift göz bebeği
Kaybolmak bir olmaktır endişeyle
Yüzyıllar boyu sürecek bir yangının ilk kıvılcımı
Öyle bir yangın ki söndüremez meleklerin gözyaşları
Gözyaşları, ödemeye yetmez kanlı davaların bedelini
Ortaya yüreğini koyanlar bilir sadece
Kaybetmeyi, kazanmayı, yok olmayı, yok etmeyi
Öyle bir yok oluş ki sürükler melekleri
Cennetin yedinci katından yeryüzüne
Yeryüzü kana bulanır, adı aşk olur
Haykırır öfkeli ruhlar sesleri duyulsun diye
Beni gör! Beni fark et! Beni hisset!
Ve yeryüzü kana bulanır, adı aşk olur.
