Hayat çekirdeklere benzer
Kimilerine kabuksuz olan birkaçına boş
Çoğuna kabuklu
Ve bazılarına acı olan düşer
Ben çekirdek sevmezdim ama bana acı olan düştü
Su uzatmazlarken bana
uzatan kırık bardakta su verdi
İçmeye çalıştığımda dudağım kanadı
kan damlaları sakallarıma bulaşık hâlde
Beyaz gelinliğime kırmızıdan portre çizmekte
Dudağımı öperken sevgili
Yaralanan yüreğine kan yetiştiriyormuş meğer
Yara gittikçe derinleşiyor
Ve sızlamaya devam ediyor
Kan akmaya niyetli portre şekil alıyor
Anne şefkati olan bez uzaktı ve kirliydi
Yaralarımı sarmaktan bitap düşmüş bir bez ne de olsa
Kanla yazılan sadakat sevgilinin yarasını sarmazken
Kırık bardakta su uzatmaya hazırlanıyor
kırık bardakta su uzatanla
Bense delik deşik edilmiş bir bedene bir çentik daha eklenmenin acısını yaşayarak
Bu dünyadan göçmeye hazırlanıyorum
Portre çizilen gelinlik bana kefen olurken
mezarım cam kırıkları ile dolu
