Kangren oldu belki içimde atan yer
Bir el var tutmazken bile sıkarak
Hevessizlikten kaçıran kaybeden
Kanasa iyi kanlar aksa kurtulur
Kan akmadan kangren
Sıkışıp kalan öylece
Haykırışlar duymak isterken
Suskunluğa çaresizce hapis
Gardiyanlar gezer diye
Kelepçelenmiş ruhumun
Ruhumun
Ruh
Ruh uçmak ister
Kanatlanmak ister
Kanatları kangren olmuş ruh
Keklikler avlanırken umarsızca
Tutmazken bile sıkarak
Tüfeğin tetiğinden masuma
Tarumar olmuş büsbütün
Orada öylece
Kalıp uçmağa varmak var
Gidip uçmaya varmak
Biliyorum olur biliyorum mümkün
Keskin şekilde ayrılmış iki yol arasında
Yollar arasında
Kalan ben bacaklarından ayrılmış bedenimle
Nasırlara hasret
Kırmızı potinlere
Camdan suluklara
Özenilmiş azıklara
Saçı karışmış bebeklere
Ait olamayan
Yolu seçemeyen
Kangren olmuş belki içimde atan yer
Ben işte ben
Ben öylece
Orada…
