Umut artık buz avuçlarımızda.
Tarih ve zaman savaşı gösteriyor.
Sokakları Bir annenin kanlı gözyaşları ile yıkanıyor.
İnfilak etmiş biri babanın, avuçları koruyor öksüzleri
bu kan bu kin niye?
İnsani hevesimiz toprak ve dünya iken
Ölümü düşünenler nerede?
Çocuklara yakışmıyor,
onlara mavzerle bombayla ölüm niye?
bu savaş bu nefret neye?
Hey! sabreden derviş
Hani o âsan o kılıcın nerede?
Yarılsın Gök, çatlasın Toprak, denizler taşsın,
Zalimler neredeyse orda doğsun bir Eyyüp.
Bu sessizlik bu acizlik niye?
