Vatanım kaotik sanrılar ülkesi
Buralar salt yüreğimin memleketi
Uyandırdılar bir gün ruhumu uykusundan
Büsbütün etle kuşatıp işlediler kusursuzca
bir nefes bir de nefis koydular benden içeri
Sordum, "Varolmaktır" dediler adına
Vatanım kaotik sanrılar ülkesi
Yadırgadığım her şeyden ırağa sürdüm kendimi
bürünüp insanoğlu o zalim kimliğe
Yağmaladı bir bir iltica ettiklerimi
O Sözler ki bir balta sertliğinde
Dilin ayıbı kesip biçti düş bahçelerimi
Vatanım kaotik sanrılar ülkesi
İçimde razı olmamanın coşkulu sesi
Vurup aldılar elimden umut ekmeğimi
Gönülleri, gönlünce kıranlarla dönemim bir
Ey kocaküre büyüne kapılmayanlar ne azdır
Asırlardır süregelen bu azınlığın sonu bir!
Dilan Etik
