Kapılar eskiden yoktu
Güven henüz kırılmamıştı
Güven kırıldıkça kapandı kapılar
Ve bir daha açılmadılar
Birey daha oluşmamıştı
Ve ışık henüz uğramamıştı kapımıza
İnsanlar gülmüyordu
Doğa gülümsüyordu sadece
Ufak aralıktan bakıp bize
İnsanlığa bakıp aşağılıyordu bizi
Normun bile olmadığı doğa aşağılıyordu bizi
O kadar aşağılıktık çünkü
O kadar bencil
O kadar kendimizeydi her şey
Doğa bunları anlamasa bile
Kapı arasından gülümsüyor
Ve acıyordu bize
