Yetişemedim O Son Trene
Yine Sana Geç Kaldım Kara Gözlüm
İçi Boş Bir Valiz İle Geçtim Sokakları
İçim Dışım Darmadağınık
Sanki altında kaldım koskoca bir yanardağın
Hala inanamıyorum olanlara
Oysa
O değil ben olacaktım kollarında
Hani Ben Olacaktım Kara Gözlüm...
Bu Sabah
Lale Simit satan çocuklara o sımsıcak ellerini
Ve yaşlı bir eskiciye senli bütün hayallerimi
Bende hiçbir şeyin kalmadı bilesin
Artık kaderimi örmüyorum saçlarına
Oysa daha dün
Ben vardım çöl ateşi avuçlarında
Ben Vardım Be Kara Gözlüm..
Duydum ki
Yağmurlarını bile bilmediğim bir şehirdesin
Ve aşkımız bir şiirin en yanık mısralarında
Ve bir merdiven boşluğunda
Paramparça umutlarımız
Hani birlikte yaşlanacaktık?
Hani birlikte ağaracaktı saçlarımız?
Bak nasıl küskün ve mahzun bakıyor bize
Doğmamış çocuklarımız
Hala inanamıyorum yaptıklarına
Hala inanamıyorum Be Kara Gözlüm..
Söz- Mehmet Özdemir
