Ölümle romantik bir akşam yemeğindeyim.
Sevdiğim bir ses "valse de melody" mırıldanıyor.
Mum yakmamışız ay yetiyor.
Girişte astım ilk gençliğimi,
omuzlarım açıkta.
Yaşamım duvarda bir is, öylece duruyor.
Bilmediğim ne varsa kızıl bir koku masada
Kimse ilk yudumu almaya cesaret edemiyor.
Ölüm daha dokunmadı, karanlıkta kalan yalnız ellerim...
Gerçeklikten uzakta bilmediğim bir yerdeyim.
Saçlarım arşa değerken beni kavuracak ateşin en dibindeyim. Henüz anın yakıcılığından dem vurmamışken gece dibini görmediğim bir suya itiyor bedenimi.
Şişedeki son izmarit ben oluyorum...
