Sokağın tepe taklak olmuş duvarlarında
Belli belirsiz bir kokuyu canlandırıyor
An içinde gördüğüm ve kaybolduğum bir tutam özlem
Korkuyla savrulan gökyüzü nasıl bu kadar aydınlık kalabiliyor
Uzuyor önümdeki ot ve birden savruluyor
Sevgisiz kaçan evleri sayıyorum
Sanırım çok yaklaştım varmak üzereyim
Belirsizlikler içinde, umutla ilerliyorum,
Kara yaşlı kedinin ayak izlerinde yürüyerek.
Sokaklar ve duvarlar anılarla dolu,
Ve ben, içimdeki özlemi takip ederek, varmak üzereyim...
