Uyandım.
Yatağım yine kalabalık
Sigara küllerinden kendime yer açıp
Kıyısından
Bıraktım kendimi
Düştüm.
Çok uzun sürmez sandım
Ama ben
Sonsuzluğa düştüm
O kadar derine inince
Sonunda kendime vardım
Gördüm.
İçimdeki mezarlığı gördüm
Taşlarını kendi ellerimle koydum
Hepsinin başına
Gelip bir çiçek bile bırakmadılar
Uyudum.
Ağlamaktan kurumuş gözlerimi
Örtüp çaresizliğime uyudum
Ben kendi hayatıma göz yumdum.
Müge Kartal
2021-01-07T13:01:23+03:00“Gördüm.
İçimdeki mezarlığı gördüm
Taşlarını kendi ellerimle koydum
Hepsinin başına
Gelip bir çiçek bile bırakmadılar.” Çok etkileyici bir şiir ve ister istemez hüzünlendim. Kalemine sağlık.
Matemi Ziyan
2021-01-07T11:42:17+03:00Yalın, derin ve üzücü bir şiir. Çok beğendim.