Ucube farkındalıksız aralıklarından sızıyorlar
Zihnimize
Sızıyorlar ve titriyor uzuvlarımız
Tahakkümün acılı kırbacı vuruyor
Beynimiz uğulduyor
Vuruyor,
Yaşam aşkımız çürüyor
Vuruyor ve
Bunca umut,
Bunca arzu,
Bunca sevişmek
Hepsi gömülüyor bir anda
Yedi kat dibine yerin
Bunca karanlık,
Girdiğimiz...
Ne kadar uzaksızmış meğer
Dilimizden dökülen kuyulara
Kuyu dibi
Ku-yu di-bi
Çıkamayınca inmek lazım,
Yaşamak utancının kambur yüküyle inmek
Aşağıya
Daha aşağıya
Sonsuzca aşağısına toprağın,
Var olmayışsızlığa.
