Hangi mürekkep tolganın savurduğu taşlar
Bu denizin dibini dolduracak
Kadar satha yakın
İbrenin ucu behemahal mensurun dilini tarumar etmekte
O bir laf ki tarkana yakışan hep vesairenin bozkırlarında filizlenmekte
Bu sınırların ötesi memnu vatan öteden beri bilinmekte
Bu kurak dillerde bir gelincik
İlanihaye denize düşenleri tertop etmekten
Kurtuluşa sirayet eden
O mendebur tadı
Tükürmekten
Gene memnun
Gene mujdeyi
Bekler durur
Bilmez ki müjde bir yüreği yerden yere vurur
Gene deniz dalgayı sever
Nemden dem vurur
Gelecek dediğin beklenir
Kaçan vurulur
Bu yalnız deniz bir Rum ateşinin hasretiyle medducezirden feragat etmekte
Bir ay ışığı görsün parlar durur
Aşk'ı selim bir ömür
Eş geçmekte
Bilmez ki zalim titrer durur
Kaç kere kaç nefeste denizin tuzu ziyan olur olmuştur
Olacaktır beklemekle
Gün geçmiyor doğrusu
Terlemekle gün anca geceye karışır
Gece gündüze dönmemekle
Bu deniz her dem karanlıktır
Amma ılık amma kırıktır
Bu deniz kestanelere layıktır
Bu deniz
Ne menem yaratıktır.