Hangi mürekkep tolganın savurduğu taşlar

Bu denizin dibini dolduracak

Kadar satha yakın

İbrenin ucu behemahal mensurun dilini tarumar etmekte

O bir laf ki tarkana yakışan hep vesairenin bozkırlarında filizlenmekte

Bu sınırların ötesi memnu vatan öteden beri bilinmekte


Bu kurak dillerde bir gelincik


İlanihaye denize düşenleri tertop etmekten


Kurtuluşa sirayet eden


O mendebur tadı

Tükürmekten


Gene memnun

Gene mujdeyi


Bekler durur

Bilmez ki müjde bir yüreği yerden yere vurur


Gene deniz dalgayı sever

Nemden dem vurur

Gelecek dediğin beklenir

Kaçan vurulur


Bu yalnız deniz bir Rum ateşinin hasretiyle medducezirden feragat etmekte

Bir ay ışığı görsün parlar durur

Aşk'ı selim bir ömür

Eş geçmekte

Bilmez ki zalim titrer durur

Kaç kere kaç nefeste denizin tuzu ziyan olur olmuştur


Olacaktır beklemekle

Gün geçmiyor doğrusu

Terlemekle gün anca geceye karışır

Gece gündüze dönmemekle


Bu deniz her dem karanlıktır

Amma ılık amma kırıktır


Bu deniz kestanelere layıktır

Bu deniz

Ne menem yaratıktır.