Karagöz
Ey karagözüm
Uzak yoktur
Kavuşursun bir gün
Tarlan ne kadar çorak
Çatlarsa catlasın
Sen sür
Yoksa sürülmez bu toprak
Sorulmaz hic
Deryada damladır bedenin
bir kökün bir yaprağın
yoktur
Bilinmez hic
gözünün
bir dengi
yoktur
Engin kaybolur sende bihaber kalir
Karagozum
Deryanin deryadan haberi yoktur
Sayılmaz hic yokluğun
Varliğin bihaber kalir
Sen sür
Çatlarsa çatlasın toprak
Ezilir içinde bin göl kalir
Dağıtır günlerini insan
günlerini dağıtır
bitirir bir gün
Sevdiğinde bir buse
bir göz kalır
