Acıdan kaçmak için çıktığım yolun sonu
Beni başka bir acıya götürüyor
Benim acım mı bu
Hiç kimse duyumsadı mı
Bir başkasının acısını
Orada bir tepenin üstünde
Hırpalanarak inen yolun
Bizi asla yan yana getirmediğini gördüğümde
Geri dönmek istedim
Yollar ne sevecen de ne de yakınlık duyduk birbirimize
Ayrı düştüler her biri
Yere sürten ayaklarının
Prangaları arasında
Kimdi o unuttum
Ayrı düştüğüm
Herkes mi öldü bu şehirde
kimse hissetmiyor mu
artık benim hissettiklerimi
Al omurgamdan yukarı uzanan
karanlığı, ayrı düştüğüm
Yalnız sen yapabilirsin bunu
çünkü tanırsın karanlığa
yem ettiğini
