Hissizleşmek. Yaşamaya ve hissetmeye değer bir şey yok. Bunlar önemsiz. Yaşadığımız her his sadece ilkellik. Sevgi gereksiz, aşk saçmalık, üzüntü ve acı geliştirici. Mutluluk sadece senin beynin ve bedeninin sürekli birbirini kandırması. İyi diye bir şey yok. Kötü diye bir şey yok. Hiçbir şey yok. Anlam yüklediğiniz şeylerin anlamsız olduğunu anlayınca onlar artık senin için olmayacak. Sadece zaman ve boşluk var. Boşlukta nedenini bilmeden tükettiğimiz zaman var. Sen önemsizsin, ben önemsizim, aşık olduğun insan önemsiz, ailen önemsiz; kazandığın paralar, evler, arabalar önemsiz. Tek gerçek boşlukta ölmeyi beklediğimiz. Seni hayatında bu fikirden uzaklaştıran her şey senin kendini kandırman. Yapabilecek ne var? Hiçbir şey. Zamanın tükenmesini beklemek üzücü, acı, geliştirici ve korkakça. Sanırım en mantıklı şey zamandan sıyrılmak. İntihar.