Omzumda eksik yorgunluğunla düşledim seni
göğe baktım gözlerimi kısıp da
yarım ayda uyuttum yorgunluğunu
yıldızlarla örttüm üzerini
aydınlığın sılasında
karanfiller bıraktım göğsüne
göğsün bir çiçek cenneti
kıpkırmızı karanfil yalnızlığını taktım göğsüne
şimdi susturdum kâinatı bütün bütün
bir ölü çocuk kalbinde
Gülüşlerin kalbimin yağmur seslerinde
Çocuksu ve yorgun sitemlerinle
Kaybolan bir şiirin üzüntüsüyle
Yitik bir pişmanlık örgüsüyle
Düşüncelerimde ince ince ördüğümsün
20 Eylül 2020
