Karanlığın yüce ruhu
esir aldı aydınlığımızı
Ay ışığına âşık
Gün ışığına düşman olduk.
Oysaki günün aydınlığı ile selamlaşır,
akşamın karanlığı ile vedalaşırdık.
Biz ki aydınlığa methiyeler dizerdik,
aklımızla çeliştik;
Yalnızlığımıza sığınak bulduk,
Lakin aydınlığımızı karanlığa boğduk.
Değmedi diyorlar
Değdi bence
Bir umudumuz var artık;
karanlıkları aydınlığa çevirmek gibi.
