Sen sadece yitip giden bir iz olucaksın,
kullanılıp atılan bir rüzgar gibi.
Her defasında'' Bir daha olmaz'' diyeceksin,
ama her seferinde o çukur seni çağıracak.
Geçmişin peşinden koşucak,
bir gölge gibi dolanıcak etrafında,
ben seni kurtarmak için savaştım,
ama sen benide kararttın.
O karanlık senin yuvan oldu,
çırpınışların boşuna,
Aydınlık sunmak istedim sana,
ama ellerin beni de sürükledi o boşluğa.
Artık ne halin varsa gör,
Ben vazgeçtim, düştüm yolumdan,
kendi karanlığında boğul,
ben ışığımı geri kazanıyorum.
