çaresizdim yoktan zamanlarda

nefes almaya mahkumdum

suyunuzla doğmuştum oysaki gözyaşlarınız eşliğinde

kurallarınıza uymadan, mecburiyetleriniz olmadan

gözleriniz önünde geçirmiştim o ilk gecemi

pek çok düşünce dökülmüştü gözyaşınız arasından

hem ne demekti ki o alkol eşiği söyleminiz?

"beni hayal kırıklığına uğrattın"

hem de bu çocuk yaşımda ne toksik bir bağ

oysa sadece anlamak istemiştim dünyanızı

tek derdim buydu lakin ben hiç duyamadım

yalnızdım, kulaklarım yalnızca empoze ve baskılarınıza aşina

görünmüyordu yarının ilk ışığı, buğulu gözlerimde ağlayışımdan

kültürünüz nasıldı? evreninizde aile mirası mahlasıyla bırakılan

sessizdim, hayatım üzerindeki ses, söz sahipliğine karşıt haykıran

oysa dans etmek istemiştim düşlerimde düşe kalka

hissetmek hayattaki arzuyu, esrik nefesli ellerinize maruz bırakıldı

masumluğum öylece tebessümüm yanından çekip gitmeden

yüklendim, tüm başarısızlığınızı artık serbest bırakabilirsiniz aynanızdakini

midemi bulandırmıyor insan dışkısı

gözlerinizden duygularınızı kısarak baktığınız o an

yeni doğmuş bir çift uçurmayı uçurtmak istemiştim gökyüzünüzde

bu dillerce bahsedilen çocukluğum izlenildiğinde, sizsiniz sessiz seyirciniz.

her izlenildiğimde yeni toprak düzeni cildiniz yaşlanıyor muydu cidden?

çocuktum, gün doğurmuyor gökyüzüm bu benli kayıp ışığım

bu denli basit değildi doğumumuz ve kayıp unutulmuş çocuklarım...