Hüzün, kara bulut olup yüreğimin üstünü kaplamış. İçinde yağmur damlaları gibi birikmiş gözyaşlarım. Ağlıyorum. Islanıyor içim.
Her bir sıkıntı sızlatıyor yüreğimi. Acıtıyor.
Bitmeyen bir sonbahar yağmuru misali hüzün, mesken tutmuş sinemi. Durmaksızın yağıyor yağmuru.
Dinmek bilmiyor. Boğuluyorum.
Bir şeyler üstüme devrilmiş altında kalmışım gibi hissediyorum.
Sanki kaybolmuşum! Fark edilmiyor, görünmüyorum!
Karanlık sarmış her yanımı, felaket girdabının merkezi olmuşum. Savruluyorum.
Karanlık içine almak istiyor beni. Ben çaresizce teslim oluyorum.
