Yakamdan gül ve koynumdan dert sızdırır tenim.

Kızgın olsam da boynu bükük şiirler taşır ceplerim.

Adem'in suçunu bile omuzlar ilhak garibesi bedenim.

"Kambur dururken dik bakabileni de yalnızca benim."


Berbat bir yerde ağzımda tütün ve dilimde içli bir ah,

Kâh şanssızlığım kahreder beni kâh yeni bir sabah.

Tüm soğukluğunu benimle paylaşan, bank değil taht,

Ellerim cebimde oturduğum bu yer sanki gizli bir aht.


Kalabalık içinde beni daldıran o ses artık boğuk,

Gözlerim daima kızgın bakardı, bu aralar donuk.

Dokunsan yıkılırım, dengem bu kadar bozuk,

O güzel gelecek hayallerim, yakamdaki gülden soluk.


Gözlerin birer namlu, aman iyi bak onlara ıslanmasın!

Eğer ıslanırsa, beni her gördüğünde nasıl vuracaksın?

Yüzün dizlerimde, her düşüşümde seni anımsarım,

Daha çok görmek için yerdeyim, sensin yaralarım.