Araba sesleri uyku uyumamı engelliyor. Sadece o uyuyor diye yanında uzanıyorum. Sigara içmek için kalkıp içeri geçiyorum ama o fark etmeden hemen geri geliyorum. Yanımda kitabım olsa ne güzel olurdu. Hep alırım da okumam. Şimdi unutmuşum ya, okuyasım geldi.
Saat çok erken benim için. Genelde bu saatlerde ya oyun oynarım ya bir şeyler izlerim ya da boş boş otururum. Ama ışık hep açıktır. Şu an karanlık.
Caddenin ışığı içeri vuruyor gerçi güzel bir görüntü var karanlığın içinde, hafif hafif ışık sızıyor. Tatlı bir görüntü oluşsa da aydınlığı istiyorum şu an.
Yanımda bu dünyada en çok sevdiğim kişi var. Kimse kusura bakmasın insan sevdiği zaman böyle cıvıklaşıyor. Aydınlıkta oturduğu saatlerde ses olmasın diye kapıyı bile açmaya çekiniyor. Gerçi bu cıvıklık değil. Canım cicim aylarını geçeli dört buçuk yıl oldu. Bu başka bir şey.
Neyse işte yoğun duyguları anlatmak öyle kolay olmuyor. Yazarak ifade etmek çok güzel olsa da bazı hisler kelimeye dönüşmüyor bir türlü. Ama siz beni anlayın. Hissedin bu hissettiklerimi.
Sevgiyle kalın
