Kaybolmuşum gecelerin karanlığında,

İnsanları seyrediyorum sessizce pencereden.

Onlar yolunu bilir gibi ilerliyorlar,

Takip etsem beni alırlar mı aralarına?


Kalabalığa karışıp eski günler gibi olabilir miyim?

Denemek geliyor içimden, ama bir ses fısıldıyor kulağıma,

"Eskisi gibi olmayacak," diyor.


İçimde bir ürperti, aklım karışıyor,

Korktukça o daha da çok bağırıyor.

Kulaklarımı kapatsam da işe yaramıyor,

Müzik dinlesem de içimdeki fırtına dinmiyor.


Ama sonra seni görüyorum,

Karanlığın içinde bir Ay gibi parlıyorsun.

Günümü aydınlatıyor, kafamdaki sesi susturuyorsun,

Ruhumun dermanı oluyorsun, sevgilim Ayza.


Gözün en sevdiğim renk,

Kaşların incecik bir keman.

Dudakların yasak elma,

Gamzen mezar olsun bana.


Seni seviyorum Ayza...