seni, ruhumda bir sızı bırakmış halde buluyorum
susmak en iyi yol olmak için önüme serilmiş
konuşsam kelimelerde kayboluyorum
kararsız bedenim toprağın ağırlığıyla ezilmiş
nerededir bu hüzün yağmurunu üstüme yağdıran bulut
nerede, kokuna susamış bedenimin son parçası
bulmak mı yarar acaba, aşkımı içime kusup
ya da sevgini mi aramalıyım nefreti hiçe sayıp
özetle öğütler verilir, belki sözler bile tutulur
aşık olan insan nefreti hep unutur
yarın, belki bugün öleceğini bilen insan
son şans, yaşamak için sevmeye tutunur
