Bu aleti oğlunun kaval kemiğinden yapan avcı,
Yer yuvarda yaşamış en inatçı adamdı.
Bazen işten kaytarsa dul hamamına yatardı.
Flütü soyarken dişlerini kullandı.
Düşlerini yontarken babasına ağladı.
Ben avcının ağlarken resmini yapardım.
Kolları ceviz gibi kırardı sırtımı.
Ey dağların adamı, kendin yasa boğma.
An gelir dağlar çatlar, sen kendin salma.
