Aklımdaki karmaşanın sebebi bilinmez değil
Açık bir şekilde hissediliyor
Ve o sensin
Çocukluğumun anıları, ilk yere düşüşüm ve dizlerimde hissettiğim o ilk acı
Hepsinin toplamı ve daha fazlası sen
Acılarım kadar sevinçlerimde de varsın
Dingin bir kumsalda, hayatıma apansız giren ilk kız kardeşimde, ilk özgür oluşumda ve bir kadını ilk kez öptüğümde
Aynaya baktığımda gördüğüm ben değilim artık
Senden ayrı kalanlar ve hayali olarak yerleşmiş birkaç eşya
Ve yaşama gerçekliği kadar acı veriyor yokluğunun yankılanışı evin üç odasında birden
Dış dünyanın her yerindesin
Gittiğim kapalı ve açık mekanın her yerinde
Okuldasın mesela
Kızlar çarşamba ve perşembe günleri adını söylüyorlar
Adınla sesleniyorum ben onlara
Sinirleniyorum da zaman zaman
Zaten yasaklısın da sınıfta
Bazı çiçek isimleri ve kokular gibi
Hayatımdan da yasaklısın, hayatından da yasaklı ve olabildiğince uzak
Umrumda değil diyorum, umrumdaymış
Üstesinden gelmeye kalkıyorum, yoluma çıkışların sendeletiyor
Daha ilk adımda yerle bir oluyorum
Ördüğüm duvarlarsa ne kadar da kartondanmış
Ve ben bu savaşı kazanamıyorum
