Sabahın çiyi
Çoğulcu bir uyanışta...
Topluyorum incitmeden
avcuma.
Ansızın,
Hiddetiyle rüzgar
Dökerek saksıları
Uyandırıyor bir bebeği...
Bu yıkım
Bu korku
Elime yüzüme bulaşıp
Kuşatmak istiyor
sevdiklerimi.
Sabahın çiyi
Çoğulcu bir değişimde...
Çayırlar salınıyor
Serçeler cıvıldaş
Kumrular çift
Tatlı bir düş peşinde arılar
Bir köy senfonisi başlıyor
Yıkılan karanlığın sırtında
bin dokuz yüz yirmi üç...
Gün, iyiden iyiye
Kucaklamak için herşeyi
Cansiperane
Deviniyor aydınlığa.
