Duymadığım bir kokuyu özlemek
Gün, sekizyüzellisekiz saat
Gördüğümde Ay’ın yansıması sayılmış bir gerçeklik
Parmaklarımın yetişemeyeceği yer
Olmak istediğim ama şu an olamayacağım bir yer
Uzansam, dokunsam yakar mı
Uzanabilsem, dokunabilsem biliyorum bahçeler yine açar çiçek
Gülüşüne de denk geldik
Bu zaten binlerce yılda bir rastlanacak bir kader
Karanlığı yaran bir karşılaşma
Belki sayılardan, belki de örülmüş binlerce kırmızı ipliğin bir araya gelmesi
Bütün düzenler bozuldu gelişinle
Öyle kötü, katı ve ölümcül de değil
Dünyada yaşamın ilk başlangıcı
Işığın yeryüzüne inişi, ilk çiçeğin buzulları aşıp çıkması gibi
Bu, karanlığı aşan bir karşılanma, karşılama, idi.
