Karşıma çıkmanı isterdim iki tren biletiyle. Nereye gidiyoruz diye sormazdım sana ve inan mevsimlerin önemi olmazdı. Kış olsa üşümezdim, yazın sıcağından şikâyet etmezdim. Trenden hiç bilmediğimiz bir istasyonda inelim desen, inerdim. Bu yolun sonu mutlulukmuş; hadi koşalım desen, yorulsam bile koşardım sana, dinlenelim demezdim. Başka yerlere gidelim, başka filmler izleyelim, başka diller öğrenelim desen hayır demezdim. Şimdi düşününce ben seni koşulsuz sevmişim. Sonunu hiç düşünmeden, her cümlende huzur bula bula sevmişim.
Anonim