Gökyüzü ellerinde şekillense
Büyümez ki tek başına sevda
Ürperişleriyle soğuk rüzgârlar estiriyorsa
Çocukların saçlarında
Kaybolup gitmesin diye
Renk cümbüşü içinde
Esmer ipliklerinle
Yaşama bağlasan da
Durgun güçsüz bir dağ durur karşında
Tatlı yalnızlığına
Tarçın ekmek için
Yürürsün bir zaman
Kararsız aşk adımlarıyla
Parçaları elinde
Silinirsin kalabalık bir yürekte
Kaldırıp atasın gelir pişmanlığını
Mevsimi karışmış zamana
Kasımpatılar zaten açmaz baharda
Çığlık çığlığa
Dilinden dökülür öfken
Ucuz renklerle yazılan aşk defterine
Kalem son noktayı koyar
Ağır gelen siyahın asilliğine…
