Ve
Yokluğa kadavralar eklenir
Acı dolu bir yokuş başa çalar
Başa sarar tüm şarkılar
Esirgenir kasetlerden çığlıklar
Bir atmaca,
En çok bir atmacadır önce
**Çığlığı bir atmacanın
Neden her gece çınlamaktadır uzuvlarımda
Bakmaksızın göğe,
Yürümeksizin basamak basamak…
Basamaksız
Bir kaos
İnsanlık bulantısı beynimde
Beynimin damarı atar durur bir sağa, bir sola
kusacak tüm bu yolsuzluğu,
İzsizliği
Ah bu nasıl bir kabul etmişliktir,
Nasıl bir rezillik hali
Nasıl bir yaşamak bu
Bilmeden- bilmeden- bilmeden
Kısıtlı imgeler,
Kısıtlı çizgili- çizgili- çizgili
Hep enine çizgili zihinler.
Akar durur
Zehir- zehir- zehir
Yüreklerden
Zıkkım!