Ve

Yokluğa kadavralar eklenir

Acı dolu bir yokuş başa çalar

Başa sarar tüm şarkılar

Esirgenir kasetlerden çığlıklar

Bir atmaca,

En çok bir atmacadır önce

**Çığlığı bir atmacanın

Neden her gece çınlamaktadır uzuvlarımda

Bakmaksızın göğe,

Yürümeksizin basamak basamak…

Basamaksız

Bir kaos

İnsanlık bulantısı beynimde

Beynimin damarı atar durur bir sağa, bir sola

kusacak tüm bu yolsuzluğu,

İzsizliği

Ah bu nasıl bir kabul etmişliktir,

Nasıl bir rezillik hali

Nasıl bir yaşamak bu

Bilmeden- bilmeden- bilmeden

Kısıtlı imgeler,

Kısıtlı çizgili- çizgili- çizgili

Hep enine çizgili zihinler.

Akar durur

Zehir- zehir- zehir

Yüreklerden

Zıkkım!