Kanatlarım bahşedildiğinden beri dünyanın en özgürü gibi hissederim kendimi. Ben istediğim yere uçarım. Geceleri, gündüzleri, yıldızları, ağaçları herkesten daha iyi görürüm. Çünkü bana bu gözler verildiğinden beri her şeyi en güzel ben görürüm. Ne üşürüm ne terlerim, ne sıkılırım ne üzülürüm. Ben özgürüm. Üşüyecek olursam uçarım, sıcaklar basarsa uçarım, her yere uçarım ve kimse beni bir yere bağlayamaz. Bu dünyada herkes ve her şey birbirini bağlar ancak kimse beni bağlayamaz. Kimsenin şahit olmadığı şeylere şahit olurum. Okyanusların en uçsuz bucaksız sularındaki girdapları izlerim, kimsenin ayak basmadığı ormanlardaki fırtınaları görürüm. Her gün yeni bir canlıyla tanışırım, her gün yeni bir şey yerim. Ne zaman öleceğim umurumda olmaz. Çünkü ölecek olursam uçarım. Yukarıya, ve daha yukarıya. Herkes gömülürken ben asla ölmem çünkü ben her gündüz yeni bir hayata başlarım.


Ben sevmem. Nefret etmem. Ben sadece ertesi gündüzü getiririm. Her gündüz dün silinir aklımdan. Ve yarın nedir bilmem. Ben yalnızca uçarım.


Ve yine uçuyorum. Kanatlarım birbirine değdikçe dalga dalga sesler çıkarıyorlar. Gözlerime bir anda bir şey takılıyor. Şu yaşamımda bu kadar parlak ve temiz bir şey gördüğümü hatırlamıyorum. Ne olduğunu bilmiyorum ama bir mıknatıs gibi beni yere çekiyor. İçimde bir arzu kabarıyor. O an tüm dünyada istediğim şey o oluyor. Suların dibinde, ateşlerin ortasında olsa da almak istiyorum onu. Yalnızca benim olsun istiyorum ancak bir yandan bakmaya, dokunmaya bile kıyamıyorum. Çaresizlikten daireler atıyorum gökyüzünde. Sıkışıyor kalbim. Kanat çırpmayı unutuyorum. Bu beni cezbeden şeyi, aklımı alıp uçuruyor.


İniyorum yavaş yavaş.

Bilmiyormuşum.

Sevgi duyabildiğimi bilmiyormuş.

Bana bu duygunun bahşedildiğini bilmiyormuşum.

Daha neler bilmiyordum ki?


Alçaldıkça alçalıyorum.

Bir acı saplanıyor göğsüme.

Acı çekebildiğimi bilmiyormuşum.

Kanatlarım hareket etmiyor.

Nefret edebildiğimi bilmiyormuşum.


Demek ki en özgürü değilmişim ben.

En güçlüsü değilmişim.

Kanatlarım götürmezmiş her yere beni.

Ancak en önemlisi

Aşk yüzünden bu kadar acı çekeceğimi bilmezmişim.

Celladıma aşık olacağımı düşünmezmişim.


Düşüyorum.

Gözlerime kan sıçrıyor.

Ve lanet ediyorum.

Hiçbir şeye bağlanmayan ben

Kimsenin anlamadığı bir şeyden ölüverdim

"Çünkü ok değerse,

bir kuşun ancak kalbine değer."*



*İsmet Özel, Bir Yusuf Masalı