Arka bahçemde iki sandalye vardı
Bir de katlanır bir masa
Zeytin ağaçlarının gölgeliğinde,
Son hüzünlerimizi yaşarken.
Sen de olmasan
Kim katlanırdı bana diyordum ya
Haklıydım
Şimdi kurumuş zeytin ağaçlarının gölgesinde
Seni anıyorum akşam üzerileri
Ne sen kaldın hayatımda
Ne arka bahçem ne sandalyem.
Ne de katlanır masam.
Sen olmayınca hiç biri katlanamadı bana.
geri gel seni çok özledim.
