Kanlı bıçaklı olamazsın yer yüzüyle
Ve sevdalanamazsın semaya kedersizce.
Tek bir kemiğin dahi kalsa yerde
Ruhun yine kovuşacak gecenin yüzüyle
Demirden gözyaşları sular bozkır topraklarını
Tane tane ağıtlar dökülür buz gibi yanaklarından Ve "yok olmak" istemek kadar yormuş seni zaman Ama yine de, sen hâla bir çocuksun.
