Çıkmaz sokakların tarifi gibi,

Haritasız, bilmediğin yolda kaybolmak.

Tarifi zor,

Hissetmesi güç.

Mide bulandıran ve durduramadığım düşünceler,

Düşünmek istemiyorum.

Ansızın gelen çarpıntı ve deprem hissi;

Boğazımı delip geç!

Durgun gözler,

Kalbin hissetmemekten huzursuz .

İçinde bir şeyler öldü,

Aman katil yakalanmasın!

Boş fotoğraf askısı,

Bir tane bile anınız yok.

Unut gitsin,

Say bitsin.

Beni sevdiğin bütün günleri

Çıkarıp yak,

Almadığın tüm çicekleri!

İçerisi tozdan gözükmüyor

Anılar bütünü ,

Büsbütün kırmızı toprak,

Ellerinle tutmaya korktuğun...

Saçlarımı unut ve bırak bileğindeki tüm çizgileri.

Almayı bırak:

Kafanda belirip sessizce giderken ihtiyacın olmayacak!

Şimdi soruyorum;

Kaç bucak,

Benim için söylediğin öylesine sırf anlamlı sözler?


Parlayan iki çift ,

Şimdi sadece teki kaldı .

Mutluluğun mutsuzluğumun iki adım ötesinde.

Yürümek ince iş,

Senin sadece kavislerin var


Düz yolda neyin kavgası bu?!