Bugün ellerimden dökülen saçlar için
Yarın sabah kalkınca bir veda konuşması geçecek içimden
Sonra diyeceğim
-kim
-onlar
İşte burada bir mevsim değişimi gerçekleşti
Sonra çıkışa doğru giderken içimde bir ses
-İşte o çıkış-
Baktım ve iklim şartlarını değiştirdi
Uykusuz birkaç cümle
Anlamsız ve sorunsuz geçen Zaman
Ne söylediler diye değil
Zihnimin içinde milyonlarca nöron var diye
En son rüyama giren kaçıncı çıkış bu
Soruyorum ve kaçıyorum
Kaçıyorum ve bir durak bulmaya çalışıyorum
Bakıyorum
Bakıyorum
Bakıyoruuummm
Ve
Direniyorum
-neye karşı?
Tüm bu düşüncelerin içinde boğulan kendime karşı
Karşıya geçerken yönümü karıştırıyorum
-niye?
Niye olacak olmuş binde biri kadar aklımın odaları
Dağılmış bir tereddüt benimle karşıya geçen
Birde yakınıma yaklaşan uğultu
Ama o bir ses değil
Bir cisim hiç değil
Ne olduğunu bilmiyorum
bir şey olduğunu biliyorum
Gözlerim kapanmıyor diye açtığım kapı
Sol kolumdan tutup da bir türlü götürmüyor
Gitmem gereken yere beni
Niye bu kadar zil çalıyor
kim çalıyor bu kapıyı
açık değil mi zaten
Neden diye sormuyorum
Çünkü gitmeye bir türlü cesaret edemiyorum
Edebilsem çoktan gitmiştim
Sorular sormak için çok geç değil
Cevaplamak içinse erken
Düşünün bakalım
Düşünün de bana kolay cevaplar vermeyin
Bana alışık olduğumuz rüyalar vermeyin
Yürüyelim
Yürürken de düşünelim
İşte uykunun bastırdığı saatler
Bana derin bir nefes aldırmıyor
Sigara mı yakmalıyım
Yoksa uyumalı mıyım
Sokağa çıksam da geriye dönmeye mecburum
Karşıya geçsem bile geri geri yürümek zorundayım
Adımlarım saniyenin onda biri
Kimliğim artık daha özgür
Ben ne olduğumu artık düşünmüyorum
Ne olacağımı da düşünmüyorum
Yaşam düşüncelerimizin kafa karışıklığıdır
Anladınız mı?
Ben pek anlamadım düşünmem gerekiyor üzerine
Şimdi değil ileride belki
ama şimdi neyi düşündüğümü ben bile bilmiyorum
Nereye gideceğim bilmiyorum
hiç öğrenemedim
Hadi duygularımızı alalım
Biraz da kendimizden dökelim yere
Sokaktan uzaklaşalım
Ve gidelim artık
Nereye olursa gidelim
