Tam da mutluluk hayalleri kurarken, nereden de çıkageldi bu yaş...
Hüzünlüyüm hüzünlü yoksa yazamam böyle içten.
Bak sana bir şey diyeceğim afili sözcüklerle;
Karardığında umutlar, ortaya çıkan nefret, umudu tüketene değil de umutsuzluğa düşenedir.
"Bir gün yazacaksın." demiştin.
İnandım buna!
Çünkü kaleme alınan her sözcük, yavaş yavaş tükenen ömrün, nefesini hissetmeden ölüme yürüyüşünü simgeler.
O kadar çok korkuyorum ki ölümden, sanki yaşamanın formülü var da bize vermiyorlarmış gibi
İçimdekileri anlatamıyorum bir türlü...
Hüzünlüyüm hüzünlü, yoksa yazamam böyle içten.
Bir de sana teşekkür borçluyum herhalde!
Kavuşunca olmuyordu değil mi aşk?
