Çok sert duran insanlar vardır, adeta bu adamı hiçbir şey etkilemez dersiniz. Bu adam üzülemez, küsemez ve kesinlikle tepkili olamaz, tıpkı emekli albaylar gibi. Bu insanlardan normal bir birey olması beklenmez çünkü o hep en zoru göğüsleyen profili taşımıştır. Toplumun nezdinde. Duyguları alınmamış veya öldürülmemiş olmasına rağmen taş kalpli ve kaya gibi durmalarını beklersiniz. Bu insanlar duygusal olarak yaşamak istediklerini kendi kendilerine ya da toplum içinde yaşayamadıklarında kaçtıkları konfor alanları olur. Hayat en çok bu konfor alanı olarak görülen kişi tarafından zordur, çünkü karşısındaki kaya ona karşı küçülür, küçülür ve çocuk parkındaki kum tanelerine dönüşür. Zamanla çocuklarla zaman geçire geçire çocuklaşır ve konfor alanını onu şartsız ve koşulsuz seven annesi gibi görür ama hiç kimse annemiz gibi sarıp sarmalayıcı ve kusur görmeyen bireyler değildir. Kayaya yeller vurur lakin tek götürdüğü toz değildir, yanına hayal kırıklığınız da ekler.
