Yıldızlar alfabenin bir harfini aydınlatırdı,
Yapraklar sadece bir sende solmadı,
Yitirmişken tılsımını eski şubatların,
Tenhasında gökyüzünün bulutlar parçalandı.
Hangi diyarda susmuş avutulan çocuklar,
Ne ara vazgeçmiş oluşmaktan tomurcuklar,
Pusulası rotası apansız silikleşmiş bir insan,
Kaç vakit kavuşur ki geceye dolunaylar?
Bir yağmurda gökkuşağı olup gelsen,
Yolculukta en sevdiğim şarkı olsan dinlesem,
Buruşmuş yaprakların arasında kalsa adın,
Solan pencere önü sardunyalarında saklısın.
Sayısız şiirlerimin tümcelerinde gizlenirdi ismin,
Rüzgarları fısıldıyor her mısran senin,
Yağan son yağmur damlasında anımsa,
Bana artık şiir yazdırma.
