biri için, dolaptaki eski montu ne zaman canı isteyip giyerse, elini cebine ne zaman atarsa her seferinde orada olan bozuk paraysanız montun sahibinin, "sana ihtiyacım var, seni seviyorum, benimle kal." demesinin bir önemi kalmaz. çünkü bir gün monttan sıkılıp o cebe elini bir daha sokmayabileceğinin şüphesi hiçbir zaman sizi terk etmez. onun şans parası ya da harcamaya kıyamadığı o parlak para olmayışınızın gerçekliği üstünüzden hiçbir zaman inmez. hep böyledir ki bir gün eksik çıktığında gözden çıkarmak için elin ilk gideceği para, yıllardır orada montun sahibinin elini sokmasını bekleyen para olur.
kaybetmekten korkulmayan, "cepteki" kişi olma hissi
Yayınlandı