Oysa çok büyük değildi hayallerimiz
Sıradan bir yaşam, basit hayatlar
Uçuk kaçık bir şeye yoktu merakımız
Altı üstü bir yudum özgürlük, bir tutam huzur
Sıkışıp kalmışız bir vadinin ortasında
Dünyadan bihaber kapatmışız kulaklarımızı
Kendimizle verdiğimiz bu çetrefilli savaşta
Ne zaman fark ederiz bilinmez, kaybettiğimizi
Yeşil pencereler ışık saçmıyor artık
Güneş gibi parlayan çiçekler solgun
Fokur fokur kaynayan cadı kazanını tükettik
Yeter, kalmasın artık altında yanacak odun.
