insanoğlunun varoluşunu kamçılayan yegane duygu, umut... Tanrı bizi varoluşla cezalandırdı diyen insan yaşama umutla bağlıdır. Umut yani kavuşmak... Savaşın ortasında doğan bir çocuk için umut, güvenli bir yere ulaşmak; açlıkla mücadele eden bir çocuk için yemek yiyebilmek... Burada yani Türk ilinde açlığa ve savaşa fütur etmeksizin hissen Afrikalıyım yani umut hissetmek benim için. Tek hayalim bir gün hissedebilmek... Ben bu hissi cinayetin maktülü, bunca duygusuzluğa rağmen varoluşunu reddedemeyen, bu insanlık savaşından anlık zevklerin koynuna kaçan bir zavallı... Aciz bedenim bunu aksettirmese de müzmin varoluş sancılarının esir aldığı ruhum, Tanrı ve insan arasında tutsak...