Kalabalığın içinde seslerin uğultuya, görüntülerin ise illüzyona dönüştüğünü hissettiğim o an anladım ki bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Her şeye yabancılaştığım, kimsesizleştiğim o an bedenim adeta uyuştu. Hiç var olmamış, hiç sevilmemiş, hiç sevişmemiş ve hiç gülmemiş birine dönüştüm. Benim dünyamda her şey inandırıcılığını yitirdi. Nasıl yaşanır ki böyle bir dünyada?