Güzel bir sabahtan yazıyorum kendime,

Kafamdaki binlerce düşünceyle hasbihâl ederken.

Kim bilirdi ki ağaca dökülen grafit parçalarının insanı rahatlatabileceğini...

Sahi, kim buldu yazı yazmayı, kendini taşa yâhut kâğıda dökmeyi?

Kim bulduysa düşünüyorum ve diyorum ki;

O da benim gibi, zihninde kaybolurken bulmuştur kendini...